Θεόδωρος Καράογλου:
Έντεκα μήνες έχουν περάσει περίπου, αγαπητοί συνάδελφοι, κύριοι
Υπουργοί, κύριε Πρόεδρε, από τις εκλογές της 7ης Μαρτίου και είναι ένα
αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα που ο ελληνικός λαός έχει πλέον πάρει
σαφή δείγματα γραφής από τη νέα διακυβέρνηση της χώρας, από την
Κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή.
Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της νέας διακυβέρνησης είναι οι
ολοκληρωμένες παρεμβάσεις σε διάφορους τομείς δραστηριοτήτων, όπου
υπήρχε εκτίμηση ότι υπάρχουν δυσλειτουργίες, όπου υπάρχουν προβλήματα.
Τίποτα για τη νέα διακυβέρνηση της χώρας δεν γίνεται τυχαία, τίποτα δεν
γίνεται αποσπασματικά, τίποτα δεν γίνεται χωρίς πρώτα να μελετηθεί
ενδελεχώς το πρόβλημα, οι πιθανές λύσεις του, αλλά ταυτόχρονα και οι
ενδεχόμενες επιπτώσεις που μπορεί να υπάρξουν από τις λύσεις αυτές.
Όποτε και όπου υπήρξε κυβερνητική -νομοθετική παρέμβαση, αυτή ήταν
ολοκληρωμένη, μετρημένη, ρεαλιστική, αποτελεσματική.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα για να επιβεβαιώσω τα λεγόμενά μου είναι ο
τομέας της οικονομίας, ένας τομέας κατ' εξοχήν προβληματικός, ένας
τομέας όπου τα κοινωνικά αδιέξοδα ήταν τεράστια, ένας τομέας που η
προηγούμενη κυβέρνηση, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, προτιμούσε να κρύβει το
πρόβλημα, ωραιοποιώντας τις καταστάσεις και στην ουσία «κρυβόταν πίσω
από το δάκτυλό της».
Τι έκανε η νέα διακυβέρνηση της χώρας στο συγκεκριμένο τομέα;
Πρώτα-πρώτα ξεκίνησε με τη διάγνωση του προβλήματος, κάνοντας τη
δημοσιονομική απογραφή. Συνέχισε με την κατάθεση και την ψήφιση του
φορολογικού νόμου, ενός νόμου αποτελεσματικού, ενός νόμου κοινωνικά
δίκαιου, ενός νόμου σταθερού, ενός νόμου που για πρώτη φορά δεν
προβλέπονται φορολογικές επιβαρύνσεις. Αντίθετα, υπάρχουν φορολογικές
ελαφρύνσεις για μια σειρά μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Στη συνέχεια προχώρησε στον αναπτυξιακό νόμο, ένα γενναίο νόμο,
έναν αποτελεσματικό νόμο, αυτοτελή και με ιδιαίτερη έμφαση και στήριξη
στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Τέλος, κατέθεσε τον προϋπολογισμό, έναν προϋπολογισμό φιλόδοξο,
έναν προϋπολογισμό που φιλοδοξεί να επαναφέρει τη χώρα στην τροχιά της
δημοσιονομικής εξυγίανσης, έναν προϋπολογισμό όπου χωρίς να λαμβάνονται
σκληρά κοινωνικά μέτρα προβλέπεται με τη λογική της ήπιας προσαρμογής η
δημοσιονομική εξυγίανση της χώρας.
Είναι σαφές από τα παραπάνω μέτρα, από την ολοκληρωμένη αυτή
παρέμβαση της Κυβέρνησης στον τομέα των οικονομικών, ότι πολύ σύντομα
θα υπάρξουν θετικά αποτελέσματα προς όφελος της ελληνικής οικονομίας,
προς όφελος του ελληνικού λαού.
Σε άλλες πάλι περιπτώσεις όπου η Κυβέρνηση εκτίμησε ότι αυτό που
είναι σημαντικό είναι να υπάρχει διακομματική συνεννόηση και συναίνεση,
γιατί είναι θέματα εθνικής σημασίας, όπως για παράδειγμα του τομέα της
παιδείας, η Κυβέρνηση προτίμησε, ήταν επιλογή της, παρά το ότι είχε
ολοκληρωμένο πρόγραμμα προεκλογικά, να προχωρήσει σε ένα εθνικό
διάλογο, ένα εθνικό διάλογο για την παιδεία, γιατί είναι ένα θέμα
σοβαρότατο, ένα θέμα το οποίο αφορά το μέλλον της χώρας, το μέλλον των
παιδιών μας, όπου η Κυβέρνηση έχει διακηρύξει ότι είναι διατεθειμένη
ακόμη και από ανειλημμένες προεκλογικές της δεσμεύσεις να κάνει πίσω,
προκειμένου να πετύχει την εθνική συναίνεση.
Στον τομέα των δημοσίων έργων είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι
υπάρχουν πάρα πολλές ελλείψεις σε υποδομές. Είναι γεγονός αναμφισβήτητο
ότι υπάρχουν πολλά ανοιχτά προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν. Ο
ελληνικός λαός γνώριζε και γνωρίζει ότι «κάτι σάπιο υπάρχει στο
βασίλειο της Δανιμαρκίας», ότι κάτι δεν πηγαίνει καλά στο συγκεκριμένο
τομέα.
Όλοι γνωρίζαμε ότι τα δημόσια έργα είναι έργα που πληρωνόντουσαν
πολύ ακριβά, είναι έργα τα οποία είχαν πολλές φορές μεγάλη χρονική
διάρκεια εκτέλεσής τους και είναι έργα κακά ποιοτικά.
Είναι γνωστό σε όλο τον ελληνικό λαό ότι τα ακριβά έργα, τα κακά
ποιοτικά έργα, τα χρονοβόρα έργα, εξυπηρετούσαν αυτό που στην
καθομιλουμένη ο ελληνικός λαός αποκαλούσε «σύστημα ΠΑΣΟΚ», ένα σύστημα
στενά διαπλεκομένων συμφερόντων, ένα σύστημα σάπιο που έπρεπε να
αντιμετωπιστεί. Ήταν, λοιπόν, φανερό ότι αυτό το σάπιο σύστημα έπρεπε
να αντιμετωπιστεί ριζικά.
Έτσι, λοιπόν, η Κυβέρνηση για μια ακόμη φορά με τον αρμόδιο
Υπουργό ΠΕΧΩΔΕ κ. Σουφλιά, έκανε μία ολοκληρωμένη παρέμβαση στον τομέα
των δημοσίων έργων. Ξεκίνησε με την αλλαγή του τρόπου εκτέλεσης των
έργων. Κατήργησε τον αμαρτωλό μαθηματικό τύπο που τόσα προβλήματα είχε
δημιουργήσει. Συνέχισε με τη δημοσιοποίηση των νέων τιμολογίων,
τιμολόγια ρεαλιστικά, αντικειμενικά, αποδεκτά από την ελεύθερη αγορά
και άμεσα εφαρμόσιμα.
Τέλος, ολοκληρώνει την παρέμβασή της στον τομέα αυτό με το
συζητούμενο νομοσχέδιο για τις μελέτες, ένα πλήρες νομοσχέδιο που
επιδιώκει να αντιμετωπίσει ουσιαστικά το ακανθώδες αυτό πρόβλημα.
Τι ίσχυε μέχρι σήμερα; Μέχρι τώρα είχαμε το ν. 716/77, ένα νόμο
τριάντα περίπου χρόνων, πρωτοποριακό για την εποχή του, αλλά
ξεπερασμένο από τα νέα δεδομένα και από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ήδη από το
1993, εδώ και δώδεκα χρόνια, υποχρεωνόταν η ελληνική κυβέρνηση να τον
αλλάξει και μετά από δέκα μόλις χρόνια, το 2003, η προηγούμενη
κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έφερε στη Βουλή και ψήφισε τον Ιούνιο του 2003 το
ν. 3164, ο οποίος θα άρχιζε να ισχύει από τις 3 Μαρτίου του 2004 και
αφού προηγουμένως εκδιδόταν μια σειρά από προεδρικά διατάγματα. Όμως,
έγιναν εκλογές, άλλαξε η Κυβέρνηση και ούτε ένα προεδρικό διάταγμα δεν
είχε έρθει από την προηγούμενη κυβέρνηση. Δηλαδή ο ν. 3164 ήταν ένας
νόμος ανεφάρμοστος και όχι μόνο, αυτό αλλά ήταν και ασύμβατος με το
Κοινοτικό Δίκαιο.
Και σήμερα η Αξιωματική Αντιπολίτευση κατηγορεί την Κυβέρνηση για
κωλυσιεργία. Αυτοί που σε δέκα χρόνια έφεραν μόνο ένα νόμο, ο οποίος
αποδείχτηκε ασύμβατος με το Κοινοτικό Δίκαιο, ο οποίος αποδείχτηκε
ανεφάρμοστος, κατηγορούν μία Κυβέρνηση η οποία εντός δέκα μηνών λύνει
ένα γόρδιο δεσμό ενός σάπιου συστήματος στον τομέα των δημοσίων έργων,
μια Κυβέρνηση που στο δεκάμηνο, όπως είπα πριν, έφερε -αφού ολοκλήρωσε
όπως είπα με μεγάλη επιτυχία τα ολυμπιακά έργα που μέχρι τότε
καρκινοβατούσαν- και εφήρμοσε το νέο τρόπο κατασκευής των έργων, το
μειοδοτικό διαγωνισμό, ανακοίνωσε τα νέα τιμολόγια των έργων και των
υλικών και έφερε το νέο νομοσχέδιο για τις μελέτες.
Χαρακτηριστικά του νομοσχεδίου για τις μελέτες; Πρώτα-πρώτα είναι
συμβατό με το Κοινοτικό Δίκαιο. Είναι ένα νομοσχέδιο σύγχρονο,
ρεαλιστικό, προϊόν εκτεταμένου διαλόγου με όλους τους εμπλεκόμενους
φορείς, ΤΕΕ, Σύνδεσμο Μελετητών κλπ.. Είναι ένα νομοσχέδιο που
ενσωματώνει όλα τα καλά των δύο προηγούμενων νόμων του 716/77 και του
3164/2003, όπως π.χ. την ανεξαρτητοποίηση της αμοιβής της μελέτης σε
σχέση με τον προϋπολογισμό του έργου. Και όχι μόνο αυτό, αλλά και στην
επιτροπή και εδώ είχαμε τη δυνατότητα να ακούσουμε τον αρμόδιο Υπουργό,
τον κ. Σουφλιά, να διαβεβαιώνει όλους ότι έχει «ανοιχτά αυτιά», ότι
επιδιώκει τον ειλικρινή διάλογο, την καλοπροαίρετη κριτική, τις
χρήσιμες προτάσεις για να τις ενσωματώσει, για να τις κάνει αποδεκτές
στο σύνολο του νομοσχεδίου.
Κλείνοντας, αγαπητοί συνάδελφοι, θεωρώ ότι το συζητούμενο
νομοσχέδιο είναι ένα θετικό νομοσχέδιο, που εξυπηρετεί τους
επιδιωκόμενους σκοπούς του και θα συμβάλλει στην καλή ποιοτική εκτέλεση
των έργων, στο χαμηλό κόστος, στη γρήγορη ταχύτητα κατασκευής έργων. Ως
εκ τούτου δηλώνω ότι το ψηφίζω και παράλληλα δηλώνω την ενεργό
συμπαράταξή μου στον αγώνα που κάνει η Κυβέρνηση δια του αρμόδιου
Υπουργού, έτσι ώστε να εξυγιάνει ένα σάπιο σύστημα που υπήρχε μέχρι
τώρα στον τομέα των δημοσίων κατασκευών.